Historische gevel Hinthamereinde duurzaam gerestaureerd
Restauratie heeft de historische gevel aan het Hinthamereinde 15 zichtbaar én onzichtbaar veranderd. “Bij iedere ingreep aan een monument loont het de moeite te onderzoeken of verduurzaming mogelijk is. Hoe klein de maatregelen ook zijn”, vertelt monumentenadviseur Diane van der Heijden van Erfgoed ’s-Hertogenbosch. Hinthamereinde 15 is daar een goed voorbeeld van.
Hinthamereinde 15 na restauratie en verduurzaming
Onderhoud nodig
Dit monument in het Hinthamereinde is gebouwd rond 1890. De bouwstijl heeft typische kenmerken van de neorenaissance, zoals de witte speklagen en de rijke kroonlijst waarmee de voorgevel wordt beëindigd. Het pand had onderhoud nodig: de originele snijvoegen waren op verschillende plekken slecht. Ook de goot was aan vervanging toe en het schilderwerk moest opnieuw.
“ In monumenten zijn standaardoplossingen vaak niet mogelijk, maar dan zoeken we naar een oplossing. ”
Diane van der Heijden - Monumentenadviseur Erfgoed 's-Hertogenbosch
Omdat op de eerste verdieping van Hinthamereinde 15 nog enkel glas zat en de stalen vensters niet oorspronkelijk bij het pand hoorde, opperde de eigenaar om deze ook direct te vervangen. Samen met Erfgoed ’s-Hertogenbosch zijn daarom de mogelijkheden voor verduurzaming onderzocht.
Vacuümglas
Diane: “In monumenten zijn standaardoplossingen vaak niet mogelijk, maar dan zoeken we naar een oplossing.” Zo ook in dit geval. De ramen isoleren met het dikke triple glas was geen optie. Daarom is in het Hinthamereinde gekozen voor vacuümglas. Dit isoleert net zo goed, maar is maar 7 millimeter dik. “Heel ideaal voor monumenten. Als het oorspronkelijke raamhout nog aanwezig is, kan dit met vacuümglas zelfs behouden blijven en je voldoet toch aan de huidige isolatienormen”, legt Diane uit.
Voor restauratie
Na restauratie
Openslaande ramen
Wie nu voor het monument staat zal schuiframen zien, maar aan de onderzijde heeft het venster openslaande ramen. “Deze nieuwe ramen zijn historisch gezien een hele verbetering ten opzichte van de stalen ramen die er zaten, vertelt Diane, “ze passen perfect bij een gebouw uit de 19e eeuw en zijn daarbij ook nog functioneel.” Ramen met kiepstand waren geen optie. Dat kwam in de 19e eeuw niet voor.
Hinthamereinde 15 rond 1965 (derde pand van links)
Verloren kleur
Na het vervangen en isoleren van de ramen en het terugbrengen van het snijvoegwerk was de laatste uitdaging het schilderen van het houtwerk. Het was niet meer mogelijk om te ontdekken welke kleur origineel op het hout zat. Diane: “Kennelijk was de houten pui al eens kaal geschuurd.”
De verf was dus al verdwenen en kleurenonderzoek bleek niet meer mogelijk. Daarom is gezocht naar een kleur die recht doet aan een gevel uit de late 19e eeuw én een verrijking is voor de straat. De keuze is gevallen op licht olijfgroen. Diane: “En laat die kleur goed passen bij de zaak die nu in het pand zit; Bosque. Zij waren na het eindresultaat heel blij. En wij ook.”