Industrieel erfgoed van 's-Hertogenbosch
's-Hertogenbosch is nooit een echte industriestad geweest. Toch vind je in de stad veel industrieel erfgoed, zeker rond het spoor. Veel oude fabrieken zoals De Gruyter en de meelfabriek op de Tramkade hebben na hun sluiting een tweede leven gekregen.
Silo's van de oude meelfabriek op de Tramkade
Herbestemming
Deze gebouwen en bedrijven zijn een belangrijk onderdeel van het Bossches cultureel erfgoed. De oude maatschappelijke functie is inmiddels verdwenen, maar de bouwwerken lenen zich bij uitstek voor een nieuwe bestemming zoals horeca, cultuur, wonen of werken. Voor architecten en bouwkundigen is het wel een uitdaging om de soms vervallen of in onbruik geraakte panden zodanig te verbouwen dat ze die nieuwe rol kunnen vervullen.
In de documentaireserie Gebruikte stenen bezoekt Omroep Brabant het Bossche industrieel erfgoed. Oud-medewerkers, architecten, bouwkundigen, historici en nieuwe bewoners vertellen over het verleden en de toekomst.
De Tramkade
Op het voormalige terrein van mengvoederfabriek De Heus worden verschillende gebouwen nu hergebruikt. Je vindt er kantoorruimte, horeca, sportvoorzieningen, een brouwerij, en er vinden evenementen plaats. Vlakbij vind je ook de oude fabrieken van Willem II-sigaren en van Verkadefabriek.
Grasso en de Brabanthallen
Waarom prijkt op de Brabanthallen het jaartal 1931? En wat is er tijdens de Tweede Wereldoorlog in de kelder van Grasso gebeurd? Achter de stenen van dit industrieel erfgoed zitten veel verhalen. Net buiten de oude stad aan de westkant van het spoor was op deze plek in 1912 een stuk moeras drooggelegd voor de bouw van een machinefabriek. Die bestond uit een kantoorpand met grote productiehallen ernaast. Ze vormen nu een Rijksmonument en zijn eigendom van de gemeente.
Gebruikte Stenen
Gebruikte Stenen is mede tot stand gekomen door Stimuleringsfonds Creatieve Industrie, Prins Bernhard Cultuurfonds Brabant, BOEi, de gemeentes ’s-Hertogenbosch, Helmond, Breda, Eindhoven en Tilburg, en stichting Mommerskwartier, stichting Jacques de Leeuw en stichting Cultuur Eindhoven.
