Station 's-Hertogenbosch
Na drie jaar bouwen werd op 18 juli 1896 een nieuw station geopend in 's-Hertogenbosch. De architect van dit gebouw was Eduard Cuypers, de neef van Pierre Cuypers die Amsterdam Centraal ontwierp. Het nieuwe station werd direct na de bouw gezien als een aanwinst voor de Nederlandse bouwkunst en voor de stad 's-Hertogenbosch. De toenmalige burgemeester noemde het de 'poort naar de wereld'. Het station is in de loop der jaren meerdere keren van uiterlijk veranderd. Tegenwoordig is het station een knooppunt naar vier richtingen.
Station 's-Hertogenbosch van boven
Het eerste station
Het eerste station in 's-Hertogenbosch werd geopend op 1 november 1868 aan de spoorlijn Utrecht - Boxtel. Op die dag komt voor de eerste keer een trein binnen uit Boxtel. Dit eerste station lag in de wijk 't Zand. De ingang was ter hoogte van de huidige Boschveldweg en Kempenlandstraat. In die tijd had 's-Hertogenbosch nog de vestingstatus en mochten er buiten de vestingwerken geen blijvende, stenen gebouwen staan. Om die reden was het station helemaal van hout gemaakt, zodat het snel kon worden afgebroken in tijden van gevaar. In 1896 kreeg dit houten station de functie van tramstation. Het stationsgebouw is uiteindelijk rond 1915 afgebroken.
Het eerste treinstation van 's-Hertogenbosch. Bekijk in Beeldbank Erfgoed 's-Hertogenbosch.
Het tweede station
In 1896 werd het houten gebouw vervangen door een monumentaal bakstenen station naar een ontwerp van Eduard Cuypers. Dit station is een paar honderd meter zuidelijker gebouwd, en de sporen werden wat westelijker gelegd. Het station werd verplaatst om vanuit de stad en de wijk een mooier aanzicht te krijgen.
Bouw van de perronoverkappingen rond 1895
De stationsweg in 1937
Reizigers konden dan vanuit de stad rechtuit het station inlopen. Het gebouw was 140 meter lang en was gebouwd in de neorenaissance stijl. Boven in het station waren woningen voor machinisten, restauratiehouders en de stationschef.
Het tweede station van 's-Hertogenbosch
Het station raakte tijdens de bevrijding in oktober 1944 zwaar beschadigd. Het bleef nog jaren in gebruik tot de beslissing viel over wederopbouw of sloop.
Het zwaarbeschadigde station in 1944
De intocht van de prins bij het station, carnaval 1946
Het derde station
Het station werd na de Tweede Wereldoorlog niet meer opgebouwd, maar in 1951 vervangen door een bescheidener, modern gebouw. De oorspronkelijke perronoverkapping bleef behouden.
Het derde station van 's-Hertogenbosch
Het vierde station
In 1998 werd het gebouw vervangen door het vierde station dat is omringd met kantoren. Dit station groeit inmiddels uit zijn jasje met meer dan 40.000 reizigers die 's-Hertogenbosch als startpunt of eindbestemming hebben. De gemeente onderzoekt met ProRail de mogelijkheden om het station uit te breiden.
Het huidige station van 's-Hertogenbosch
Aan het werk op Station 's-Hertogenbosch
Nees (1954)
Bijna veertig jaar lang werkte voormalig machinist Nees Houët met trots voor de Nederlandse Spoorwegen.
“Ik ben wel gevoelig voor oude foto’s van het stationsgebied. In de vitrinekast ligt mijn oude machinistenpet, gedragen tijdens het binnenrijden van de Prins. En ik heb nog twee metalen sierkrullen van het vorige station liggen. Achterover gedrukt tijdens de sloop."
Peter (1967)
Maakt niet uit hoe vroeg zijn dienst start: machinist Peter Hilhorst is nog geen dag van zijn leven te laat geweest.
"Ondanks dat ik het station lelijk vind, is Den Bosch bijzonder voor me. Het is mijn hoofdstandplaats. Ik begin en eindig mijn dag altijd hier. Als ik nu de laatste treindeur dichtdoe, ben ik klaar en is mijn hoofd leeg. En als ik na drie weken vakantie de eerste trein weer mag rijden, vind ik dat heerlijk.”
